Vanaf 2027 wordt het waarschijnlijk verplicht voor organisaties die arbeidskrachten uitlenen om een officiële toelating aan te vragen. Deze nieuwe Wet toelating terbeschikkingstelling van arbeid (WTTA) is in de maak en belooft een fundamentele verandering in de manier waarop we omgaan met uitzendkrachten, flexibele arbeid en arbeidsmigratie. De bedoeling? Het tegengaan van misstanden én het verbeteren van de positie van werkenden. Hoewel de wet nog niet definitief is vastgesteld, doen organisaties er goed aan zich nu al voor te bereiden. Niet alleen juridisch of administratief, maar ook als het gaat om sociale veiligheid, communicatie en bewustwording op de werkvloer.

Reorganisaties, fusies en ontslagrondes zijn momenten waarop alles op losse schroeven lijkt te staan. Medewerkers voelen zich onzeker, de sfeer verandert en vertrouwen in het management neemt vaak af. In zo’n situatie komt de vertrouwenspersoon vaak in beeld als vangnet, luisterend oor én barometer van de onderhuidse spanning.
Maar hoe blijf je stevig in je rol als alles om je heen schuift? Hoe bied je veiligheid zonder valse hoop te geven? En vooral: hoe blijf je zichtbaar en effectief zonder zelf kopje onder te gaan?

Als vertrouwenspersoon zie je vaak waar het wringt. Medewerkers voelen zich niet serieus genomen, spreken zich niet uit of haken stilletjes af. In veel van deze situaties speelt de houding van leidinggevenden een cruciale rol. Of beter gezegd: het gebrek daaraan. Hoewel veiligheid op papier vaak als belangrijk wordt benoemd, is de dagelijkse praktijk weerbarstig. Leidinggevenden missen soms tijd, kennis of bewustzijn om actief bij te dragen aan een veilige werkomgeving. Toch zijn zij essentieel om écht verandering te realiseren. Zonder hun voorbeeldgedrag, blijft veiligheid een papieren belofte.

In deze blog ontdek je hoe je leidinggevenden op een constructieve manier kunt betrekken bij het bouwen aan een veilige, respectvolle werkcultuur.