Ruim een jaar na de publicatie van het rapport van de Commissie-Van Rijn is er, op z’n zachtst gezegd, nog weinig wezenlijks veranderd in Hilversum. Mariëtte Hamer, regeringscommissaris grensoverschrijdend gedrag en seksueel geweld, windt er geen doekjes om. Terwijl driekwart van de medewerkers in de publieke omroepen grensoverschrijdend gedrag heeft gezien of zelf heeft ervaren, blijven structurele doorbraken uit.
Dat roept een ongemakkelijke vraag op: hoe komt het dat echte verandering uitblijft? En nog belangrijker: wat is er nodig om wél vooruitgang te boeken?