Stel je voor: je komt elke dag op je werk, doet je best, maar tóch loop je met een knoop in je maag. Niet door je taken, maar door dat ene subtiele grapje dat telkens terugkomt. De blik van een collega. De opmerkingen die je klein maken. Of het gevoel dat je anders behandeld wordt, zonder dat iemand het uitspreekt.

Voor bijna één op de vier medewerkers in Nederland is dit geen voorstelling, maar de dagelijkse realiteit. Uit de nieuwste benchmark van Highberg blijkt dat 17% van de werknemers ongewenst gedrag ervaart – en als je ook de mensen meetelt die zeggen “ik wil of kan het niet zeggen”, loopt dat percentage op tot wel 24%​. Dat is bijna een kwart van alle werkenden.

Wat nog zorgwekkender is? Slechts 10% van hen klopt aan bij de vertrouwenspersoon​. Terwijl juist die rol bedoeld is om een veilige plek te bieden. Wat zegt dat over hoe deze rol wordt gezien – en belangrijker nog: wat kunnen we doen om dat te veranderen?

In deze blog nemen we je mee in de feiten, de pijnpunten én de kansen. Want als we echt werk willen maken van een veilige werkcultuur, dan moeten we meer doen dan signaleren. We moeten versterken.